“De eerste keer dat de pieper ging wist ik niet wat me overkwam”

Dagboek van brandweervrijwilliger in opleiding Merle

Even voorstellen: Merle (31 jaar) woont sinds 2022 in Woldendorp samen met haar vriend Jeroen en werkt als dierenartsassistent. Merle en Jeroen hebben zich samen aangemeld bij de brandweer. Sinds april 2024 lopen ze mee als aspirant met de brandweer in Woldendorp, en in oktober zijn ze begonnen aan de opleiding tot manschap. In deze serie artikelen vertelt Merle over haar ervaringen als aspirant-manschap bij de brandweer en het verloop van de opleiding.

“Toen Jeroen en ik nog in Wagenborgen woonden zag ik een keer een uitruk van de brandweer waar ook vrouwen bij waren, en dat vond ik zo stoer! Dat wilde ik ook. Dus toen we naar Woldendorp waren verhuisd en op Facebook een oproep zagen dat ze nieuwe vrijwilligers zochten bij de brandweer, hoefde ik niet lang na te denken. Ook Jeroen meldde zich aan. Een andere reden om ons aan te melden was dat we graag mensen wilden leren kennen in Woldendorp.”

Hartelijke ontvangst

Toen we ons hadden aangemeld werden we gelijk heel hartelijk ontvangen. Om er wat gevoel bij te krijgen hebben we meegedaan aan een oefening waarbij we in een auto mochten knippen met grote gereedschappen, daar werden we allebei heel enthousiast van. Ook hebben we twee gesprekken gehad op de kazerne met de ploegchef. Daarin heeft hij onder meer verteld wat de brandweer allemaal doet en hebben wij meer verteld over onszelf en waarom we bij de brandweer wilden.

“Er is veel humor in de ploeg, dat vind ik mooi”

.

Om te kijken of het brandweerwerk echt wat voor ons was, zijn we om te beginnen gaan meedoen met de tweewekelijkse oefenavonden. Het verschilt per keer wat we doen. Je leert de basisvaardigheden, zoals hoe je een slang op de juiste manier uitrolt. En laatst hebben we voor het eerst geoefend een warmtebeeldcamera erbij. Dat vond ik heel gaaf. Maar we hebben ook oefeningen over specifieke onderwerpen, zo ging het laatst bijvoorbeeld over wat je moet doen bij een persoon te water.

Allereerste uitruk

Het gaafste is dat we ook al mee mogen met uitrukken. We zijn in Woldendorp op dit moment met zes aspiranten, dus we moeten per keer kijken wie er mee mag. Want er kan per keer maar één aspirant mee in de tankautospuit. Dus mijn vriend en ik maken wel eens grapjes over dat we elkaar tackelen bij de deur om er als eerste te zijn.

De eerste keer dat de pieper ging was het kwart over 4 ’s nachts. Ik wist niet wat me overkwam! Het was direct: kleren aan en zo snel mogelijk weg. Ik was op tijd in de kazerne maar ik kreeg mijn pak niet goed aan. Toen dacht ik: als ik maar in de auto zit, dan zorg ik later wel dat mijn pak goed zit. Het bleek te gaan om een brand in een gasdrogerij in Oostwold. Ik heb mijn ogen uitgekeken. Heel mooi om te zien hoe iedereen een opdracht krijgt en gewoon gaat!

Plek gevonden

Het was heel leerzaam om te zien hoe alles verloopt tijdens een inzet. Wij waren als tweede tankautospuit ter plaatse en zorgden daarom voor het opbouwen van de waterwinning. De eerste ploeg ging blussen. Ik had zelf nog niet echt een duidelijke taak, maar ik heb gedaan wat ik kon. Zo heb ik onder meer geholpen met het uitrollen van de slangen. Ik werd goed meegenomen door de ervaren collega’s ter plaatse, dat was heel fijn.

Inmiddels ben ik alweer mee geweest met meer uitrukken, maar daarover vertel ik meer in de volgende column. Ook vertel ik dan meer over de opleiding. In ieder geval kan ik al wel zeggen dat mijn vriend en ik onze plek wel hebben gevonden bij de brandweer in Woldendorp. We gaan naar alle oefenavonden en leren iedereen steeds beter kennen. Er is veel humor in de ploeg, dat vind ik mooi. Maar we zijn ook sportief. Zo mountainbiken we regelmatig met een groepje collega’s van de brandweer. Superleuk!”

Stel een vraag
Sluit stel een vraag box