Brandweervrijwilliger Dick
Dick van Dijk ging ‘pas’ op zijn 43e bij de brandweer. Een bewuste keuze, want hij wilde wachten totdat zijn kinderen groot genoeg waren om alleen thuis te zijn. Inmiddels zit hij er alweer 12,5 jaar bij en is hij een van de fanatiekelingen bij de brandweer in Hoogezand. “Het geeft me veel voldoening, ik heb er spijt van dat ik niet eerder bij de brandweer ben gegaan.”
Dick werd aangestoken met het brandweervirus toen hij bij de bedrijfsbrandweer zat. “Ik hoop dat als ik ooit een keer in de problemen zit, wildvreemden mij ook helpen. Dat is mijn drijfveer geweest om erbij te gaan. Ik vind het een heel mooi beroep, maar je kunt niet zeggen dat het ‘leuk’ is bij de brandweer. Branden, ongelukken… Dat zijn nare dingen. Tegelijkertijd is het dan mooi om te kunnen helpen.”
Hoewel Dick al wel wist dat de brandweer bij hem paste, was het in de praktijk nog mooier dan hij dacht. “Je kunt je er eigenlijk geen voorstelling van maken hoe het is bij de brandweer. Het familiegevoel is heel bijzonder. Je wordt echt omarmd, symbolisch dan. Je hoort er snel bij. Dat komt ook doordat je te maken hebt met mensen die dezelfde passie hebben als jij. Ik moet zeggen dat ik er zelf ook wel vrij fanatiek in ben: als iemand vervanging zoekt, wil ik altijd wel.”
Meer thuis zijn
Toch trapt de vrouw van Dick zo nu en dan op de rem. “Zij vindt dat ik niet altijd vervanging voor anderen hoef te zijn en dat ik wel wat meer thuis mag zijn. Tegelijkertijd vindt ze het ook mooi dat ik bij de brandweer zit, net als mijn kinderen. Ze houden er rekening mee en vragen wanneer ik dienst heb. Toen ik net bij de brandweer zat waren ze blij als de pieper ging: dan waren ze alleen thuis!”
In Hoogezand heb je één keer in de vier weken een week dienst. Kun je niet tijdens je dienstweek, dan zoek je vervanging. Dick werkt als bestuurder op een specialistische heftruck. Hij heeft het zo geregeld dat als hij brandweerdienst heeft, een collega met hem meedraait op de heftruck. Zo kan hij weg als er een uitruk is. Maar ook als de pieper buiten zijn dienstweek gaat, gaat Dick regelmatig op uitruk. “Hoeveel tijd je erin steekt, bepaal je in principe zelf. Er wordt wel van je verwacht dat je naar de oefenavonden komt, dat is ongeveer twee keer per maand.”
Open blik
De ervaring die Dick heeft door zijn werk als heftruckbestuurder, kan hij goed toepassen bij de brandweer. “De voertuigen zijn anders, maar in feite komt het op hetzelfde neer: het gaat om veiligheid en vooruitkijken, anticiperen op wat er kan gebeuren. Die vaardigheid heb ik door mijn werk bij de brandweer nog verder ontwikkeld: ik heb geleerd dat dingen nooit zwart-wit zijn, je moet altijd een open blik houden als het gaat om mogelijke scenario’s.”
Omdat Dick al heftruckbestuurder was, was het voor hem logisch om bij de brandweer de stap te maken naar chauffeur. Daarnaast doet hij ook nog logistiek werk voor de brandweer: hij zit in een poule met chauffeurs die brandweerwagens voor onderhoud van de ene naar de andere kazerne brengen. “Het blijft mooi om in zo’n grote brandweerwagen te rijden. Mensen hebben respect voor je en kinderen zwaaien vaak.”