Van kibbeling op de markt naar manschap én een werkplek bij post Laren
Alexander Kahrel is in zijn dagelijks leven zelfstandig grafisch vormgever. Hij zit nu twee jaar bij de brandweer in Laren. En dat voelt voor hem als puzzelstukjes die op zijn plek vallen. De ZZP’er zegde de huur op van zijn kantoor en gebruikt nu de kazerne van brandweer Laren als werkplek. Alexander vertelt over zijn overwegingen om bij de brandweer te gaan en hoe hij dit combineert met zijn bedrijf en gezin.
Kibbeling
‘Op een vrije vrijdag zat ik samen met mijn vrouw een kibbeling te eten op de markt in Laren. De brandweer was daar bezig met een wervingsactie voor nieuwe vrijwilligers. Twee van hen spraken me aan en zo kwamen we in gesprek. Ze vertelden over wat het werk in hield en wat er allemaal mogelijk was. Ze waren eerlijk over de tijdsinvestering en wat je ervoor terugkrijgt. Op dat moment op de markt besloot ik: dit wil ik! Ik ben daarna nog een keer gaan kijken op de post en heb met verschillende mensen gesproken over het werk en alles wat erbij komt kijken.
Werkplek op de kazerne
Ik had er nooit aan gedacht dat de brandweer iets voor mij was of dat het überhaupt mogelijk was om als ‘burger’ bij de brandweer te gaan. Het was compleet nieuw voor me. Maar al snel vielen dingen voor me op zijn plek: ik blijk enorm veel voldoening te halen uit het helpen en soms ook redden van mensen. Dat geeft zo veel verantwoordelijkheidsgevoel en betekenis. Ook in mijn werk pasten de puzzelstukjes. Als zzp’er huurde ik een kantoorruimte. Ik heb geen collega’s en zat dus vaak alleen. Op de kazerne hebben ze niet alleen goede faciliteiten, ik heb er ook collega’s bij: andere mensen die op de kazerne werken. Na 15 jaar alleen te hebben gewerkt, heb ik de huur opgezegd. Nu doe ik even een bakje koffie met wat collega’s of we lunchen samen. Ik heb er dus ook werkontspanning bij gekregen.
Balans vinden
Brandweervrijwilliger worden kost ook tijd, met name wanneer je bezig bent met je opleiding. Het is dan even zoeken naar de balans om te kijken hoe dit in je leven past. Voor mij was dit bijvoorbeeld vooral in mijn gezinssituatie. Ik heb nog drie jonge dochters. Wat ik heb gemerkt is dat ze er op de post heel erg voor openstaan om met je mee te denken om die balans te vinden en te kijken hoe ik alles met elkaar kon combineren. In mijn geval betekende dat bijvoorbeeld dat ik de dagopleiding volgde in plaats van de avondopleiding.
Uitlaatklep
De tijd bij de brandweer geeft óók heel veel energie. De opleiding is ontzettend leuk om te doen. Elke week keek ik uit naar de dingen die ik de week erop mocht gaan doen. Ondertussen ga je als aspirant ook al mee op uitruk, dus je mag gelijk aan het werk. Het is belangrijk dat het thuisfront erachter staat. Samen moet je plannen om alles voor elkaar te kunnen krijgen. Maar dat weegt zeker op voor wat ik ervoor terugkrijg: het bijdragen aan het helpen van mensen, verantwoordelijkheidsgevoel, een groep vrienden dat altijd voor elkaar klaar staat, werk dat écht ergens over gaat. Het is voor mij een uitlaatklep van mijn energie.
Misschien denken mensen dat je veel nare dingen meemaakt. Dat is heel soms zo, maar het werk is zo veelzijdig. Je komt vaak op gekke plekken of in rare situaties, je blust branden of gaat naar een reanimatie. Maar de ‘dagelijkse’ dingen, zoals een kat uit boom halen, een tak afzagen die over de weg ligt of een oproep voor een gaslekkage geven net zo veel voldoening.’
Ook iets voor jou?
Wil jij ook graag iets doen voor jouw het dorp waar jij woont of werkt? De komende weken houden de posten in Gooi en Vechtstreek een open oefenavond waar jij een kijkje in de keuken kunt nemen van het werk van de brandweer en vrijwilligers al jouw vragen kunt stellen. Kijk hier welke posten er mee doen. Je kunt je op deze pagina ook gelijk aanmelden.