Aan de hand van foto’s, terug te zien op ons Instagramaccount in de highlight “Volgdag Jan” laat Jan zien wat zijn werk inhoudt.
Je hebt maar liefst drie functies binnen de brandweer. Kun je meer over deze functies vertellen?
“Mijn hoofdfunctie is adviseur risicobeheersing. Mijn functies als officier van dienst communicatie (OvD-C) en coördinator bij team Collegiale Ondersteuning doe ik op piketbasis. Dat betekent dat ik eens per vijf weken een week dienst heb en bereikbaar ben.
Als adviseur risicobeheersing houd ik mij vooral bezig met Brandveilig Leven. Dat is een onderdeel van risicobeheersing en richt zich vooral op preventie. Ik geef voorlichting over brandveiligheid en wil mensen bewust maken van risico’s. Zo bezoek ik vaak scholen, zorginstellingen, woningcorporaties, sociale wijkteams en VVE’s. Ik vertel mensen graag over hoe ze hun eigen (brand)veiligheid én dat van hun naasten kunnen vergroten. Je kunt dan denken aan onderwerpen zoals rookmelders, CO-melders maar ook over vluchtroutes en wat je moet doen als het toch misgaat.
Veel mensen kennen mij ook als woordvoerder (OvD-C). Dat doe ik al weer bijna elf jaar. Eén keer in de vijf weken heb ik een week piket en dan ben ik 24/7 bereikbaar. Ik draag dan een pager. Als de pager gaat, dan ga ik vrijwel altijd naar het incident toe om de pers te woord te staan en begeleid ik de communicatieprocessen met alle betrokken partijen. Als het een wat kleiner incident is, dan luister ik mee via de portofoon en kan ik op die manier de pers telefonisch te woord staan.
Daarnaast ben ik ook coördinator bij het team Collegiale Ondersteuning. Leden vanuit het team Collegiale Ondersteuning komen na een ingrijpend incident naar de betreffende kazerne en gaan met de collega’s in gesprek. Het doel van zo’n gesprek is vooral om het beeld van alle collega’s die bij het incident zijn geweest gelijk te stellen. We bespreken hoe het incident in ieders beleving is verlopen en wat de betrokken collega’s kunnen doen voor een goede verwerking. We hebben dan ook een signalerende functie. Als een collega meer (psychotraumatische) zorg nodig heeft, dan wijzen wij die collega op de mogelijkheden. Vroeger werd er zo goed als niet over het incident gepraat en was het tonen van emotie daarover niet aan de orde. Dat hoorde gewoon bij de brandweer en daar moest je tegen kunnen. Die cultuur is gelukkig veranderd. Daarin hebben we hele grote stappen gemaakt. Iedereen ziet het nut en de noodzaak wel in van zo’n nabespreking.”
Vertel eens, hoe is jouw carrière bij de brandweer begonnen?
“Poeh, dat is al weer een hele lange tijd geleden. Ik werk alweer ruim 21 jaar bij de brandweer. Vóór de regionalisering viel de brandweer onder de gemeente. Ik werkte bij de gemeente Dalfsen, ook bij Risicobeheersing. Daar was ik ook verantwoordelijk voor voorlichting vanuit Brandveilig Leven, de veiligheid bij evenementen maar ook voor bijvoorbeeld materieel en kleding op de kazernes.”
En daarvoor?
“Daarvoor heb ik 22 jaar bij de politie gewerkt. Eerst vier jaar in Leiderdorp en daarna een hele tijd in Zwolle. Daar werkte ik op de afdeling Surveillance. In 1988 maakte ik de overstap naar de afdeling Bijzondere Wetten. Dat was een combinatie tussen kantoorwerk en werken op locatie. Ik was vooral bezig met horecazaken, jachtzaken en deed onderzoek naar vuurwapens en drugszaken.”
Je hebt dus de overstap van blauw naar rood gemaakt…
“Ergens heb ik altijd al wel een rood hart gehad. Mijn vader was brandweervrijwilliger, net als mijn opa. Zelf ben ik ook brandweervrijwilliger geweest vanaf mijn achttiende. Toen ik dienstplichtig was, werkte ik bij de brandweer van de Luchtmacht. Ik wilde wel beroepsbrandweerman worden, maar dat was destijds niet gelukt, haha. Toen ben ik bij de politie gegaan. In de periode bij de politie heb ik altijd wel een warme band gehad met de brandweer.”
Houd onze Stories in de gaten, binnenkort volgen we weer een andere collega!