‘De schooldag was net afgelopen en de kinderen liepen het plein op. Direct werd duidelijk dat er iets mis was. Op zo’n honderd meter van school zagen we grote zwarte rookwolken. De leerkrachten reageerden adequaat en bleven rustig. Ze namen de kinderen weer mee naar binnen. Onze school heeft zo’n zeventig leerlingen, verdeeld over vier groepen. Eenmaal binnen hoorden we opeens harde knallen. Ze dreunden door de school.’

Gespannen

‘Wat is er aan de hand? En waar is het precies? De sfeer was gespannen. Logisch natuurlijk. We probeerden de kinderen gerust te stellen en via ons online systeem communiceerden we meteen met de ouders. Ze konden hun kind binnen ophalen. Sommige kinderen waren heel angstig. Ze hadden zelf brand meegemaakt en die ervaring kwam naar boven. Toen alle kinderen waren opgehaald, heb ik meer informatie verzameld.’

Veel vragen

‘De brand bleek in een oude loods te zijn en gelukkig niet bedreigend voor onze school. Wel was er asbest vrijgekomen. De volgende dag merkten we dat ouders en kinderen veel vragen hadden. Ik besloot daarom Slachtofferhulp te bellen, zij verwezen me naar de brandweer. Daar werd ik snel geholpen; binnen een uur had ik voorlichter Anne de Jager aan de lijn. Geweldig vond ik dat. Hij kon maandag al langskomen. Die ochtend bezocht hij alle groepen op school.’

Waardering

‘Hij vertelde de kinderen rustig en duidelijk over de brand en beantwoordde al hun vragen. Zoals: Wat is er gebeurd? Kan dit weer gebeuren? En hoe gevaarlijk is asbest? Vooraf hadden we ouders gevraagd om eventuele vragen of zorgen te bespreken met hun kind. De komst van Anne heeft enorm geholpen. Ik zie nu rust bij de kinderen en de spanning is eraf. De nazorg van Brandweer Fryslân was top en wordt positief gewaardeerd!’

 

Tekst: Winneke Kok (GH+O)
Beeld: Team Horsthuis