‘Ze hielpen me uit deze nare situatie’

 

28 augustus 2024. Na een ochtend thuiswerken stapt Elsa Veen (44) uit Oudehaske in haar lichtblauwe Citroën. Ze gaat een boodschapje doen in Joure. Vrolijk start ze de auto, op deze stralende zomerdag. Haar vrolijkheid duurt tot het einde van de straat. Daar krijgt deze woensdag een heftige wending.

Foto van Elsa Veen in een auto

‘Het gebeurde in een paar seconden. Ik had voorrang en draaide de weg op. Terwijl ik dat deed, kwam van links met hoge snelheid een auto op me af. Hij remde niet. Ik kon niets meer doen en werd vol geraakt. Mijn auto draaide 180 graden, vloog over de stoep en ontweek nét een lantaarnpaal. Ik werd alle kanten opgeslingerd en de auto kwam tot stilstand aan de andere kant van de weg. Daarna lag overal glas. Ik trilde en was in shock.’

Opgesloten

‘De ingedeukte deur aan mijn kant ging niet meer open. Tegen de andere deur stond de lantaarnpaal. Ik was opgesloten en had hulp nodig. Opeens was ik patiënt, terwijl ik zelf in de zorg werk. Dat voelde zo vreemd. In no time waren er mensen bij m’n auto en iemand belde 112. Hij vertelde dat de brandweer zou komen. “Nee joh, ik klim wel uit het raam”, zei ik nog. Maar dat kon helemaal niet vanwege al het glas.’

Grote handen

‘Ze waren er snel, de brandweermannen. Dat gaf me vertrouwen. Een van hen praatte me erdoorheen. Rustig vertelde hij wat er ging gebeuren. Ik verhuisde eerst naar de bijrijdersstoel en kreeg een deken, zodat ik beter was beschermd. Daarna werd de deur met een spreider geforceerd. Wat ik nooit meer vergeet zijn de twee grote handen die toen naar me reikten; ik heb er nog over gedroomd. Ze hielpen me uit deze nare situatie!’

Veilig

De brandweer was professioneel en warm. Geweldig vond ik dat. Om ze te bedanken, bracht ik later Celebrations-chocolade naar de Heerenveense kazerne. Want het leven moet je vieren, het is zo kwetsbaar. Gelukkig droeg ik een gordel, anders was het anders afgelopen. Ik had een gekneusde rib, pijnlijke heup, bloeduitstortingen én last van mijn hoofd en nek. De auto was total loss en ik voelde angst om weer in een auto te stappen. Toch deed ik het. Mijn nieuwe auto is rood en heel zichtbaar. Dat voelt veilig. Gelukkig gaat het nu weer goed met me.’

Tekst: Winneke Kok (GH+O)
Beeld: Team Horsthuis

Stel een vraag
Sluit stel een vraag box