Snellinks
Ga naar content

Brandweer staat stil bij omgekomen brandweercollega’s

  • Nederland
  • 15 juni 2019

Vandaag herdenkt de brandweer 97 brandweercollega’s die zijn omgekomen tijdens of door hun werk voor de brandweer. In Schaarsbergen kwamen, net als ieder jaar op de derde zaterdag in juni, 200 nabestaanden en brandweercollega’s bijeen. Bij het nationaal Brandweermonument stonden zij voor de achtste keer stil bij de moed en daadkracht van de omgekomen brandweercollega’s. ‘Ik besef me eens te meer dat brandweerman- of vrouw veel meer is dan een beroep. Brandweerman- of vrouw word je niet, maar dat ben je. En dat terwijl het werk letterlijk levensgevaarlijk kan zijn. Daarvan zijn we ons vandaag extra bewust’, sprak minister Grapperhaus van Justitie en Veiligheid zaterdagmiddag.

Indrukwekkend was het verhaal van Sonja Steenvoorden. Zij verloor haar vader, Nico Steenvoorden op 25 januari 1990. Tijdens een heftige storm brak er op die dag brand uit bij hotel Huis ter Duin in Noordwijk. Sonja vertelt over de ramp die drie gezinnen en het korps voor het leven tekenden: ‘Mijn vader is uitgerukt vanwege de vele stormschade meldingen. Bij het weggaan stond hij op de deurmat en zei: ‘dag’. Terwijl de ergste storm van de eeuw over Noordwijk raasde, kwam het nieuws binnen dat er brand was uitgebroken in Huis ter Duin. Ik moest erheen. Terwijl er overal vuurregen was, je geen hand voor ogen zag en er mensen van de boulevard afwaaiden.’ Door een flashover komen haar vader en ook zijn collega’s Jan de Ridder en Gerrit Heeringa om het leven. ‘Sindsdien ga ik alle belangrijke gebeurtenissen door zonder hem en ken ik mijn vader inmiddels langer niet dan wel.’

Respect

Minister Grapperhaus stond tijdens de brandweerherdenking stil bij het verantwoordelijkheidsgevoel dat onze brandweercollega’s steeds weer tonen: ‘Daar heb ik veel respect voor. En daar komt bij dat het overgrote deel bestaat uit vrijwilligers. Mensen die vrijwillig dag en nacht, naast hun gewone werkzaamheden, klaar staan om een ander te helpen. Zonder te weten wat hen te wachten staat, want doorsneedagen en -nachten zitten er niet tussen.’
(tekst gaat verder onder de foto's)

JEF_2865_Herdenking2019.jpg
JEF_2873_Herdenking2019.jpg
JEF_2931_Herdenking2019.jpg
AF8X0363_Herdenkig2019.jpg
AF8X0368_Herdenkig2019.jpg
AF8X0396_Herdenkig2019.jpg
AF8X0423_Herdenking2019.jpg
AF8X0314_Herdenkig2019.jpg
JEF_2922_Herdenking2019.jpg
JEF_2984_Herdenking2019.jpg

(foto´s:  Jeffrey Koper)

Diversiteit

Namens de veiligheidsregio’s sprak burgemeester Ahmed Marcouch van het Veiligheidsberaad. Hij benoemde de diversiteit van het brandweervak. ‘De verhalen van de omgekomen brandweermannen laten de diversiteit van het brandweerwerk zien. Het bestaat uit het blussen van branden, het redden van mensen, brandweerduiken, technische hulpverlening, inzetten bij gevaarlijke stoffen en bij watersnood. De brandweer is een vangnet bij al deze verschillende incidenten. Een vangnet voor onze samenleving. Ik herdenk vandaag met u mee en benadruk graag de dankbaarheid, waardering en het respect voor alle brandweermensen die zich hebben ingezet én zich nog steeds inzetten voor mens en dier, voor hulpverlening en bij het voorkomen en bestrijden van brand.'

Als het noodlot toeslaat

Voorzitter Stephan Wevers van Brandweer Nederland haalde een aantal tragische verhalen van de 97 omgekomen collega’s aan. Ook uit die verhalen blijkt hoe divers, maar ook hoe noodlottig het brandweervak kan zijn: ‘We nemen iedere dag afscheid van elkaar. Dan sta je er niet altijd bij stil dat je misschien niet meer thuiskomt. Maar soms slaat het noodlot toe. Je zegt elkaar gedag en ineens wordt er radicaal een streep gezet door de toekomst. Het is moeilijk te accepteren dat één fataal moment de wereld ineens koud en leeg maakt. Dat het leven niet langer hetzelfde is. Bij een uitruk sta je niet iedere keer stil bij deze keerzijde van ons vak. Dat doen we vandaag hier op deze plek en op de kazernes in ons land. Het brandweermonument kent 97 noodlottige verhalen die de harde werkelijkheid laten zien.'

Stilstaan

Muzikant Hans Jansen zorgde dit jaar voor de indrukwekkende muzikale omlijsting. De nationale brandweerherdenking werd afgesloten met een gedicht, geschreven door een collega van Brandweer Nederland:

Stilstaan

Vandaag staan we even stil
in een wereld die nooit stilstaat,
in een wereld die continu verandert
met een snelheid die soms aan bezinning voorbij gaat.

Op deze dag zijn we hier weer bij elkaar
en verbinden heden en verleden.
Stilstaan bij de lege plekken,
bij toen ze er nog waren, wie ze waren, wat ze deden.

Stilstaan in een wereld
die er simpel gezegd niet simpeler op wordt.
Brandweermensen lopen risico’s
een vanzelfsprekendheid, maar daarmee doen we hen tekort.

Oude risico’s veranderen, nieuwe ontstaan,
soms onbegrijpelijk onverwacht.
Agressie tegen hulpverleners, hulp-verleners;
dat hadden onze grootouders toch nooit gedacht?

Brandweermensen doen ertoe,
zoals voor wie we hier zijn er ook toe doen en deden.
Zij verdienen onze blijvende herinnering
ook al is hun afscheid steeds langer geleden.

Vandaag staan we stil bij hen,
wiens namen hier staan geschreven.
Overleden bij een inzet voor een ander.
We gedenken hier vanuit een groot respect hun leven.

Vandaag staan we even stil.

De herdenking op social media

Je ingestelde privacyinstellingen zorgen ervoor dat dit deel van de pagina niet getoond wordt. Zodra je alle cookies accepteert verschijnt deze content vanzelf.

Privacyinstellingen wijzigen

Delen

Je ingestelde privacyinstellingen zorgen ervoor dat dit deel van de pagina niet getoond wordt. Zodra je alle cookies accepteert verschijnt deze content vanzelf.

Privacyinstellingen wijzigen